Riskleri azaltacak hiçbir tedbirimiz yok. Tabi ki büyük deprem oldu ancak riskleri azaltacak tedbirlerimiz olsaydı, bugün ölü sayısı çok daha az olacaktı. Bu gerçeklerle yüzleşmez isek tedbirleri almamız için daha kaç deprem yaşamamız gerecek? Dünyanın hiçbir yerinde kimse kurbanlık koyun gibi ölümü beklemez. Biz şu anki tabloya baktığımızda İstanbul depremini kader olarak görüp, 1999 yılı depremini bu ülkede milat olarak kabul etseydik ve tedbir alıp, riskleri azaltsaydık bugün çok daha güvende olurduk. Ülkemizde 1940 yılından bugüne 20 defa imar affı çıkmış. ‘Bu tablonun sadece bir suçlusu var’ diyerek işin içinden çıkamayız. Bu tablodan müteahhidi, jeoloji mühendisi, denetleyeni, buralara ruhsat veren belediyesi ve belli aralıklarla imar affı çıkaran hükümetler de, kentsel dönüşümün çıkmasının önündeki halkımız da bu tablodan sorumludur. Kısacası, bu acı tablodan hepimiz sorumluyuz. Ders, biz öğrenene kadar bu coğrafyada devam edecek. Sorun; ülke sorunu ve her kesimin üzerine düşeni yapmasıyla çözülecek bir sorundur. Deprem öldürmez, binalar öldürür gerçeğinin gereğini yaparak, riskleri azaltacak tedbirlerin tamamını alarak ülkemizi, insanımızı, yeni depremlere hazırlıklı hale getirmek, yaşanacak İstanbul depremi öncesi tüm tedbirleri zaman kayıp etmeden almalıyız. Ülkemizde önüne gelen müteahhit olmamalı. Koca Avrupa’da 30.000 müteahhit varken ülkemizde kayıtlı-kayıtsız 500 bin müteahhit olması zaten facianın niçin geldiğini çok açık gösteriyor. Bu işi yapanların gerçek mesleği inşaat mühendisliği olmadığı, parası olanın müteahhit olabileceği bir ülke olduğumuz sürece bu acı gerçekler maalesef devam edecektir. Bunun adı; asla kader olamaz. Biz tedbirimizi aldıktan sonra çıkan sonucun adı kader olur.

Depremin etkilediği 10 ilimiz ile ilgili bazı makro bilgileri ekonomistler yazmaya başladı. Ekonomik boyutu sadece insanlarımızın altyapı ile beraber evlere kavuşmasının 10 ilde maliyeti 45 milyar dolar olarak ortaya çıkmaktadır. Büyük ülkeyiz, yaralarımızı sararız parayı da buluruz ancak giden canlar geri gelmezken, tedbir almaz isek yeni canların yanacağı gerçeğini görerek tedbirleri bir an önce almalıyız. Zaman; birlik ve beraberlik zamandır. Aynı zamanda, yaşananlardan ülke olarak tüm kesimlerin ders çıkarma zamandır. Çünkü bu acı ders, biz öğrenene kadar devam edecek.