Keşke yapılmasa böyle bir şey ama oluyor maalesef.

Çünkü vaktinden önce yapılan hasat nedeniyle randıman kaybı olacağı için bununda para kaybı demek olduğunu hepimiz biliriz.

Bu durumda yeni hasat sezonu için fiyat beklentisi de arttı haliyle.

Ve fakat.

Her nedense sezon öncesi fiyat açıklanmadan rekolte tahminleri yapılır.

Bu yılda öyle oldu.

2022 yılı fındık rekoltesinin 740 bin ton olacağını tahmin eden de var, 860 bin ton olarak gerçekleşeceği tahmin eden de.

''Fındık bol olacak'' deniliyor yani.

Arz ve talep konusu var biliyorsunuz.

Bilinen bir gerçektir, ürün az olursa fiyat artar, fazla olursa da fiyat düşer.

Umarım ve dilerim, yüksek rekolte tahmini, geçen yıllarda olduğu gibi bu yıl da, ürüne değerinden az fiyat vermenin gerekçesi olarak kabul edilmez

Karadeniz bölgesine siyasetçi akını var şu sıralar.

Yeni ürün için 75 lira isteyen de var.

80 liranın üstünde fiyat beklentisi olan da.

Emeğin en yüce değer olduğuna inanan biri olarak köylü vatandaşlarımın döktükleri alın terinin karşılığını almasını isterim.

Aruzlar şelale bende de yani.

Ve fakat.

Mantığım, arzumun gerçekleşemeyeceğini söylüyor.

Diyelim ki rekolte 750 bin ton olarak gerçekleşti.

Ve yine diyelim ki, bu yılın ürününe 80 lira fiyat verildi.

Buna herkes gibi ben de sevinirim.

Köylü vatandaşlarımın havaya şapka fırlatma görüntülerine alkış tutarım ama sonra da ''Kim alacak o fındığı?.'' diye de sorarım.

TMO, devlet adına alım yapıyor biliyorsunuz.

Ve fakat.

TMO, FİSKOBİRLİK gibi piyasa yapıcı bir kuruluş olamadı hiç bir vakit.

TMO'da piyasa yapıcısı olmak için bir gayreti de görmedim maalesef.

Ki;

TMO'nun uzmanlık alanı fındık değildi zaten.

Kaldı ki uzmanlık alanı hububat ve bakliyatta da durum ortada.

Gelinen sonuç itibariyle Türkiye'nin Tarım Orman Bakanı okyanus ötesi ülkelerde buğday, buğday olmadı soya ektirecek topraklar arıyor.

Oysa insanoğlunun avcı - toplayıcı topluluklardan yerleşik topluluğa geçtiği ilk yerlerden biri olan bu kadim Anadolu toprağı insanoğlunun buğdayı ilk kez ekip biçtiği topraklardan olduğu da bilinir.

Gelinen noktada Rusya ve Ukrayna savaşa biraz ara verse de, buğday ve ayçiçeği alabilsek diye çıkış yolları aramanın sonucunda buna dair anlaşmaların imzalanmasını alkışlar olduk.

Bölgemiz fındığın da anavatanı olarak bilinir ve dolayısıyla dünya fındık üretiminin yüzde 70'e yakınını bu topraklarda yetişir.

Fındık bizimdir yani.

Ama ne yazık ki fiyatını biz belirleyemiyoruz.

Bu da şuna benziyor:

Davul bizim omuzumuzda ama tokmak başkasının elinde.

Bizim olan davulu başkaları çalıyor ve biz bunu izlemekle yetiniyoruz aslında.

Ne acı!

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan hafta sonu Ordu ve Giresun'da olacak.

Muhtemelen fındık fiyatını açıklayacak.

Beklenti Ordu plakası, yani 52 lira, üç lira da dönün başına destek primi ile birlikte Samsun plakasına yani 55 liraya ulaşmak biçiminde.

Olur mu?

Olmasını dilerim.

Ve fakat.

Fındığın elde kalması gibi bir korkuyu da yaşamıyor değilim hani.

TMO yeni sezon ürününün yüzde 80'ini alabilse, hiç bir sorun yaşanmayacağını biliyorum ama TMO'nun bunu yapabileceğini sanmıyorum.

Yerli tüccarlarımızın da ürünün kaldıracak gücü yok.

En azından büyük bölümünde durum böyle maalesef.

Karadeniz İhracatçı Birlikleri de, bir kaç gün önce yayınladıkları bir bildiriyle böyle bir endişeyi dile getirir açıklama yaptı.

Enflasyonun TÜİK'e göre bile yüzde 78,62 olduğu için üreticiyi enflasyona ezdirmemek adına enflasyonun üstünde bir rakam verilecekse 52-55 banında açıklanacak fiyat makul gibi görünüyor.

4 dolar yani.

''Yetmez ama evet'' diyeceğimiz bir noktadayız ama özellikle yerli tüccarda bölgeden 500-600 bin ton ürünü toplayacak para olduğuna inanmadığım gibi bu kadar ürünü finanse edecek bankaların da o riski alacaklarını sanmıyorum.

''Hayırlısı'' diyelim, başka bir şey de demeyelim.