Temmuz ayındayız ve tam yazın ortasındayız.

Kavurucu sıcaklar var.

Ki;

''Cehennem sıcakları'' deniyor şu anki sıcaklıklar için.

Bir televizyon kanalında, hava durumuyla ilgili bilgi veren gazeteci, kavurucu sıcakları anlatırken ''Sıcak mı dediniz, daha devamı var'' diyordu.

Kavruluyoruz ama bu bir şey değilmiş, daha da artacakmış sıcaklık.

Tatile çıkmanın tam zamanı yani.

Ki;

Yakın akrabaların yanında geçirilmiş bir iki günlük seyahatin dışında, şöyle 4-5 yıldızlı otellere tatil yapmayalı ne kadar oldu.

Bilemedim.

Dünya gazetesinde çalışırken patronumuz üç ayda bir toplantıya çağırır ve o toplantıları da lüks otellerde yapardı.

Temmuz sıcaklarında toplantıda olsak bile o otellerde konaklamayı büyük bir nimet olarak bilir, patronumuza minnet duygumuzu belli ederdik.

Türkiye'de 5 yıldızlı otellerde tatil yapmak büyük bir şans ama toplantı yaptığımız otellerde konaklayanların genellikle yabancılar olduğunu gördüğüm 20 yıl öncesinden bu yana ülkemdeki tatil beldelerinde özellikle o lüks otellerde tatil yapmanın maaşıyla geçinen Türk vatandaşları için zor bir ihtimal olduğunu anlamıştım.

Dünya'nın yazarlarından Dr. Rüştü Bozkurt, tatilini planlayamayanların başarılı olamayacağına inanır, karış karış gezdiği Anadolu şehirlerindeki iş toplantılarında, iş insanlarına, tatilini planlayamayan çalışanı kovmaları gerektiği şeklinde tavsiyelerde bulunurdu.

Ve fakat.

Dün yazıyı hazırlarken kendisini arayarak, bu sözünü hatırlatınca, ''Şu anki fiyatlar ortadayken hala bu iddiada bulunamam.'' deme noktasına gelmişti.

Ki;

Özellikle emekliler için tatil yapmak imkansız bir durum gibi.

Yazıyı hazırlarken tatil programlarının yapıldığı internet sitelerine göz attım.

Tatil beldelerindeki otel fiyatları 20 bin liradan başlıyordu.

100 bin liraya kadar ulaşan oda fiyatları da vardı.

O da beş gün için.

Yüzde 25'lik zam düzenlemesine rağmen, 7 bin lirayla 20 bin lira arasında maaş alıyor emekliler.

Ki;

Emeklilerin tamamına yakını 7 ila, 15 bin lira arasında maaşla geçinmek zorunda kalıyor.

Dul ve yetimler 7 bin liranın da altında bir parayla geçinmek zorunda kalıyorlar.

Bu satırların yazarı fakir de 20 yıl önce yaşlılık aylığı almaya başlamış bir emeklidir.

Bu ay itibariyle maaşıma yüzde 25 zam yapıldı.

''Yaşlılık aylığı'' deniyor emekli maaşlarına.

Bağlanan ilk maaşım asgari ücretin 2.1 katıydı.

20 yılda eriyen maaşım bu ay itibariyle asgari ücretin bin 400 lira altında kaldı.

Bu fakir şimdi yemeyecek içmeyecek, para biriktirecek, karısını da koluna takarak, Samsun'dan kalkarak yaklaşık bin Km uzaktaki tatil beldesine gidecek.

Beş gün için 20 bin lira ile 100 bin lira arasında değişen fiyatlarda oda satılan otellerden birinde karar kılarak, 5 günlük tatil için para yatıracak, yol parası ve tatil beldesinde harcayacakları için de ayrıca tasarrufta bulunacak.

Bu fakir böyle bir planı rüyasında yapar ancak.

Olacak iş değil yani.

Güney sahillerimizdeki otellerde tatil, Türk emeklisi için uzak ihtimal olarak kalacak bir süre daha.

Türkiye değişir ve o değişimle birlikte bu ülkenin emeklisine de tatil imkanı tanınır belki ama bu hayalimiz gerçek olana kadar tatil beldelerimizin tadını Hans ve Lia çifti çıkaracak bir süre daha.

Türk insanının kader planında böyle bir durumun yazılı olduğuna inanamıyorum ama şu an için gerçek böyle maalesef.