Değişen , gelişen veya hayatımızda daha iyi olan birşeylerin olması umudu ile kalemi elimize aldık ama sanırım nafile. Yeni konular gündemde olsa da kalıcı çözümlerden ziyade yaklaşan seçimlere yönelik ; ikna olmaya ihtiyacı olanları düşünerek alınmış kararlar mevcut. Seçimden sonrası için nasıl hareket edileceği ise yola kimin devam edeceğine bağlı olarak değişiklik gösterecek. Şu ana kadar tercih edilen kararlarda değişiklik olsa bile ihtiyacımız olan yatırımlar gelir mi yada ne kadar sürede gelir bunu şimdiden kestirmek çok zor.

Bu hafta önümüzdeki sene yani 2023 yılında karşılaşabileceğimiz fırsatlara ilişkin görüşlerimi paylaşmak istedim. İstedim ki; sadece çözümsüzlüklerden veya geçici çözümlerden değil elde edebileceğimiz fırsatlardan da bahsedebilelim. Yeniden elimiz kaleme gitmişken moralleri yüksek tutmaya çalışalım. Hepimizin ekonomist olduğu ortamdan biraz uzaklaşalım. Farklı platformlarda belirttiğim görüşlerimi sizlere de sunmak istedim.

Ülkemizin coğrafi anlamda bulundugu konum itibari ile avantajlarının hepimiz farkındayız. Pandemi ve savaş bu konumun öneminin diğer ülkeler tarafından da bir kez daha hatırlanmasına vesile oldu. Türkiye önemli bir tedarik zinciri ülkesi konumunda. Daha önce Kazakistan ve Rusya üzerinden seyahat eden araçlar artık yeni hatlar kullanmak zorunda. Bütün bu sorunlar ülkemizi karar alıcılar arasında çok önemli bir noktaya taşıdı. Sadece AB - Türkiye arasındaki ticaret değil AB ile Orta Asya ve Asya arasındaki ticarette de Türkiye’nin; kara, deniz ve demiryolu bağlantıları daha önem kazanacaktır. Savaş bitse de devam edecek olan ambargolar ise AB’den Orta Asya ve Orta Doğu’ya yapılacak olan taşımalarda Türkiye’nin devreye girmesini sağlayabilecektir.

Ayrıca Ukrayna kriziyle birlikte Avrupa’nın ticaret ve lojistik haritasının değişiyor olması ve kuzey güzergahı kapanan AB’nin Avrasya Bölgesine yönelik ticaret açılımında Türkiye’nin transit konumunu değerlendirmesi; konumumuz açısından fırsatlar yaratacaktır. Bu nedenle transit taşımacılığı AB ile karşılıklı olarak daha da kolay hale getirmek için çalışmalar yapmak durumundayız.

Tedarik zincirinin yanısıra ülkemizde mevcut zenginliklerin farkında olup , bunu fırsata çevirme şansımızı yok etmememiz gerekmektedir. Böylesine zengin bir toprağa sahip ülkemizde son 30 yıldır tarım sektörü, GSYIH içindeki payında oluşan nispi azalmaya rağmen, dış ticaret içinde hala önemli bir rol oynamaktadır. Türkiye; tahıllar, yemeklik tane baklagiller, endüstri bitkileri, şeker, kabuklu yemişler, taze ve kuru meyveler gibi birçok tarım ürünü ve hayvansal ürün ihraç etmektedir.

Tarım, Gıda ve Hayvancılık alanında verilecek olan sübvansiyonlar ile çiftçilerimizin desteklenmesi ile kendimize yeten bir ülke olmanın dışında diğer ülkelerin de ihtiyaçlarını karşılayabilecek durumda olmamız ve ithalattan çok, ihracat yapan bir ülke olmamız gerekmektedir. Verimli topraklarımızın bize sunacağı avantajları değerlendirebiliyor olmamız gerekmektedir. Tüm dünyada etkisini gösteren iklim değişikliklerinin ülkemizde de etkisini gösterecegini biliyoruz. Bu etki daha önce belirli bölgelerde yetiştirilen ürünlerin artık farklı alanlarda yetiştirileceği anlamı taşımakla birlikte, uygun olmayan iklim koşulları ile yetiştirilemeyen ürünlerin de yetiştirilmesi için fırsat oluşturacaktır. Bu ürünlerin önceden belirlenmesi, hangi bölgelerin uygun olduğunun tespit edilmesi, kaynakların etkin ve verimli kullanılabilmesi için gerekli çalışmaların yapılması gerekmektedir. Tarım sektörünün yönlendirilmesi ve sahip olduğumuz verimliliğin ve zenginliklerin gücününün kullanılması gerekmektedir.

Tüm bu görüşleri ilk söyleyen biz değiliz ve muhtemelen de son olmayacağız. Fakat günü kurtarmaya çalışırken arka plana atılan birçok tedbir ve önlem fırsatların kaçmasına ve daha sonrasında da geride kalmamıza yol açacaktır. Risklerin çok fazla olduğu bir yıl bizleri bekliyor ve ülkemiz bu yıl içerisinde bir seçim yaşayacak. Kendimize daha fazla zarar vermeden gerçek sorunların çözümü için kolları sıvamamız gerektiğini herkesin görmesini temenni ederim.