İrdeleyip görüştükten sonra “tam isabet” ile tahmin ettiğimizi belirtelim.

Hemen hemen herkesin, her kesimin kendi penceresinden bakarak, özellikle de muhalefetteki siyaset erbabının yanlış hesap yaparak tahmini değil talep de bulunduğu fındığın fiyatı için kısa ve öz; “Banko Ordu (52), plase Samsun (55)” diye net ifadelerde bulunmadık mı?

Her ne kadar Cumhurbaşkanı Erdoğan, hepsini birbirine cem ederek global olarak 54 liralık ortalama fiyatı açıklamış olsa da, TMO 22 Ağustos’ta başlayacağı alımlar için “Sivri 51, Levant 52, Giresun 53 TL” açıklaması ile durumu netleştirdi. Bunların üzerine alan bazlı ile diğer destekler ilave edildiğinde hesap kitap ortada demektir.

*

Peki bu fiyat benim isteğim mi idi?

Hayır!

Çünkü yaklaşık yarım asırdır üretiminden tüketimine kadar sektörün içinde “mevcut durumu” aktarmak için yer aldığımız için bizimkisi bir istek değil, bir öngörü, olabilecek bir tespiti görmekten, anlamaktan başka bir şey değildir.

Çünkü benim işim fiyat tespiti ya da bu tespite müspet veya menfi müdahil olmak değil, görünen tabloyu aktarmaktır.

Bunu yaparken de üreticiden tüketiciye,

Tüccardan sanayiciye,

İhracatçıdan ithalatçıya her kesimden herkes ile…

Külliyedeki danışmanlardan kabinedeki bakanlara,

Ticaret borsalarından, ihracatçı birliklerine,

Fındığı bilen ekonomi uzmanlarından, aklı başında ziraat odaları temsilcilerine kadar onlarca, yüzlerce sektördeki etkili ve yetkililerle konuşup, söyleşip, muhabbet ediyorum.

Hepsini bir çuvala doldurarak değerlendiriyor, sonrasında da olabileceğin tahminini paylaşıyorum.

Benimkisi bir anlamda “Görünün köy kılavuz istemez” gerçeğinin bir uygulaması.

Haaa! Birileri, bir kesim, etki ve yetki sahipleri kamuoyu ile de paylaştığımız tespitleri dikkate almış iseler, “yanlışta yapmamışlar” demektir!

Ama bu hal yine de “Ben yazdım da böyle oldu” böbürlenmesine mağrurlanmasına bizi getirmeyecektir.

Çünkü hep eleştirdiğimiz birileri misali biz “horoz gibi kendi öttüğü için güneşin doğduğunu zannedenlerden” hiç olmadık!

*

Gelelim 22 Ağustos’ta devlet adına alımlara başlayacağını açıklayan TMO için, “Bu kadar parayı nereden bulacak?” sorusu ile kafaların bulandırılmasına!

TMO’ya 100 bin ton fındık için yaklaşık 5 milyar, 200 bin için 10 milyar, 300 bin için 15 milyar lira gerekebilir.

Bunu mu devlet nereden bulacak?

Bulur bulur! Hem de bal gibi bulur! Kolayca bulur!

“Battı balık yan gider” diyerek de bulur!

Nerelere bulmuyorlar ki?

Maliye ve Hazine Bakanı Nebati’nin zenginin cebini dolduran Kur Korumalı Mevduat hesabına ilk etap da 37 milyar TL faiz ödeyen…

Öğrenci kredilerindeki 25 milyar liralık faizi bir kalemde silen…

Köprülere, yollara garantili milyarlar ödeyen devlet hazinesi karşılığı da olan fındığa daha fazlasını bile rahatlıkla bulur!

*

Ezcümle!

Fındığına sahip çıkması gereken üreticiye, piyasadaki hakimiyetlerini ve etkisini sürdürmesi için üretimden tüketim aşamasına kadar sektörün her kademesinde yer alan Sebahattin Arslantürk’ün “3-E” diye kodlayarak yaptığı uyarıyı bir kez daha hatırlatalım.

“Erken Hasat Eyleme.

Erken Pazara İndirme.

Emanete Verme.