Arjantin için yazdıklarım için dostum Ahmet Tan’dan şu notu aldım:

-Milletçe sıcak hava ile yattığımız, patlayan dolar çatlayan TL haberleriyle kalktığımız bu bunaltıcı günlerde "okur klan"ına yine şahane bir pencere açmışsın.

Arjantin gerçekten uğruna hem ağlanacak, hem doyasıya yaşanacak şahane bir ülke.

Aradan 30 yıl geçtiği halde Arjantin aynı dolar/peso'nun Arjantin'i, Türkiye aynı dolar / TL'nın Türkiye'si.

Aslında ben geçen hafta kaldığım yerden Latin Amerika’dan devam edecektim.  Ama zeytinin, peynirin, ekmeğin eş yazarı dostum Berrin Bal Onur’un ‘’umut istiyoruz!‘’ çağrısından esinlendim ve Kuzey Kıbrıs’tan bir anlamlı örneği  yansıtmak istedim.

Kıbrıs deyince, 7 Eylül’de Mağusa’lı Retro Çalgıcıları, 6 Şubat depremindede ölen 34 Mağusa’lı can için İzmir’de, BŞB Başkan Tunç Soyer’in konuğu olarak bir ‘’dayanışma konseri’’ verecek. İzmir’de yaşayan dostlarım bu etkinliği lütfen kaydetsin.

Mektuplarımın vefalı okuru, dostum Ahmet Sucu’yu, 2000‘i aşkın dostu,  kurucusu olduğu Özgün Zeytinyağı Fabrikası‘nın bahçesinde, keşkek hayrıyla anmışlar. Ben de ‘’helalinden bir zeytin sevdalısı‘’ olan bu has dostuma özlemimi iletiyorum.   

1990’lı yıllar …

Türkiye’nin  dört bir yerinde  okuyan Kıbrıslı Türk öğrenciler bir  Üniversite   Temsilciler  Konseyi kurmuş.  Konuştukları konu hep şu: Hepimiz iş- güç sahibi olacağız. Ama nasıl  olur, işimizi en iyi  biçimde yaparız?

Bir doktor adayı, 1828-1889  arasında yaşamış  Rus yazar Nikolay Çernişevski‘ nin  ‘’Nasıl  Yapmalı? ’’adlı  romanını yaşama geçirmeyi öneriyor.

Bu roman, düşünce , kültür  ve yaşama  biçimiyle  yaratılan ‘’yeni insanı‘’  anlatır.  Yazarı 27 yıllık bir Sibirya sürgünü sonrası ölmüştür.   

Bu roman genç hekimlere bir örnek olur. 17 Kıbrıslı Türk hekim,  KKTC‘nin  ‘’gazi’’  ama  yoksul  kenti   Mağusa’da  1997’de ‘’Mağusa Tıp Merkezi ‘’ni (MTM) kurar.

Girişim  Kuzey Kıbrıs’ta bir ‘’ ilk ‘’ tir. Çünkü onlar  ‘’Bana  ait bir  yer olsun da,  ne olursa  olsun!‘’ anlayışını   kırmış, ortak iradeyi yaşama geçirmişlerdir.

İlk olmak belki önemlidir, ama daha anlamlı olan onu yaşatmak ve kurumsallaştırmaktır.. 

Bu başarılır…

Çünkü  bu örnekte ben yoktur, biz yaratılmıştır… Özel çıkarlar değil , sağlık ve gönenç  öne  çıkmıştır.   

Sağlık  yüksek maliyetli bir  olay….

Tıp teknolojisi geliştikçe, maliyetler de artıyor. ‘’Maliyetleri kısalım!‘’ diyemesiniz. MTM bunu dengeliyor.

Hekimler verdiği hizmet kadar gelir alıyor, sabit gelir yok. 50 çalışan doktor, toplamda  120 personel, yılda 70 bin insana  sağlık hizmeti veriyor. Fiyatlarsa çok makul, zira Mağusa insanı  dar gelirli.   

‘’Kıbrıs‘ta  bir  şey  olmaz / yapılamaz ‘’ genellemesini  MTM bence bu  felsefe ve bakışla kırdı…

Daha sonra 105 ortaklı Unicap  kuruldu, onlar da tarımsal sanayi alanında  iyi bir örnek  oldu.

30 yaşına 2 kala, çok ortaklı, geniş gönüllü ve yek yürekli Tıp Merkezi Ailesine ve çalışanlarına  nice yıllar diliyorum…  

Yaşar Kemal diyor ki: İnsan,düşleri öldüğü gün ölür….